Zorgmedewerkers, transporteurs, leraren, vakkenvullers… Allen zijn het ‘essential workers’. Zij behoren tot de cruciale beroepen van de samenleving. Zij houden de maatschappij draaiende, ook nu, in tijden van het coronavirus. Nederland is hen nu erg dankbaar.
Ik heb het idee dat er neerbuigend gekeken werd op deze beroepen tot Nederland in haar intelligente lockdown ging. Natuurlijk zijn we een arts dankbaar voor een operatie en een vakkenvuller wanneer zij ons de weg wijst naar die stroopwafels die die week net in de reclame zijn. Nu met deze pandemie wordt die dankbaarheid vergroot. Alleen maar goed. De essential workers krijgen nu bedankjes zoals chocolade, waardebonnen en applaus. Die bedankjes verdienen zij zeker, voor het werk dat zij leveren. Maar zou het niet meer kunnen zijn, zoals een loonsverhoging?
De zorg en het onderwijs zijn sectoren waar het de afgelopen jaren steeds zwaarder is geworden om te werken. Er blijft sprake van een lerarentekort en de druk op de zorg neemt steeds verder toe zolang de vergrijzing in Nederland toeneemt. Tuurlijk, een nationaal applaus zorgt ervoor dat je hen een hart onder de riem steekt, maar van dankbaarheid en erkenning kun je niet eten. In Duitse supermarkten was er sprake van een ‘coronabonus’, maar bij de Nederlandse varianten is die voor nu ver te zoeken.
Oké, het zou een raar signaal afgeven als de regering nu bonussen uit zou schrijven, terwijl andere sectoren miljoenen verlies lijden. Wel brengt de pandemie voor nu alleen maar duidelijker de problemen naar voren. Welke beroepen zijn echt van belang? Als de wereld wat normaler wordt kan gekeken worden naar bonussen. Maar wat is dan ‘normaal’? Niemand weet het voor nu.
Zie hieronder een aantal memes die de essentie van het probleem goed doorgeven, maar waar je wel om kunt lachen: